Het eerste dat opvalt: veel minder fans dan ik verwacht. Regelmatig bezoek ik concerten van artiesten die in de 60-er of 70-er jaren beroemd werden. Vanavond is het de beurt aan Jan Akkerman met band. Ik dacht dat de Zoetermeerse Boerderij bommetje vol zou zijn. In de zaal zie ik dat de trap naar het balkon is afgesloten. Dat betekent één ding: niet uitverkocht! Vijftien minuten voor het begin loop ik zelfs nog moeiteloos naar de voorste rij. Precies één rijtje verstokte fans vóór me. Ik ga rechts staan, dicht bij de toetsenist. Van mijn vader erfde ik de voorliefde voor keyboards.
Hoog tijd om eens rond te kijken. Zoals vaak bij deze categorie artiesten, ligt de gemiddelde leeftijd hoog. Kalende hoofden met grijze restanten van bakkebaarden. Staartjes a la John Mayall, de hoogbejaarde Britse bluesknacker. Vaders en moeders met hun kinderen. ‘Kijk jongen, deze artiest zagen je ouders nou, op jouw leeftijd!’
Precies half negen dooft het zaallicht langzaam. Een snelle blik achter me leert dat er hooguit zo’n driehonderd bezoekers zijn. Hopelijk komt er nog wel wat sfeer in de zaal. Jan Akkerman met bassist, drummer en toetsenman nemen hun plaats op het podium in. Groeten het publiek. Akkerman werd afgelopen december 65 jaar. Gekleed in donkere spijkerbroek en t-shirt. Een baseballpetje belemmert het zicht op zijn ogen. Minuscuul sikje.
Is hij nog altijd de tegendraadse, chagrijnige artiest, als in zijn beste jaren? Opgegroeid in onder andere de band Brainbox; daarna Focus, het progressive-rock trio met boegbeeld Thijs van Leer. Een toonaangevend Brits magazine roept Akkerman in ’73 uit tot beste gitarist ter wereld. Tijdens een live uitgezonden muziekgala loopt Akkerman na enkele minuten van het podium om niet meer terug te keren. Focus scoort enkele wereldhits voordat Akkerman in ’76 de band verlaat en solo gaat. In ’85 volgt een weinig succesvolle Focus-reünie. De karakters van Van Leer en Akkerman botsen. Akkerman noemt Van Leer regelmatig de jodelaar, verwijzend naar zangpartijen in grote Focushits. Zijn solocarrière is niet wereldschokkend maar toch best succesvol.
Vanavond blijkt Akkerman geen heel makkelijke prater, maar allerminst chagrijnig. In zijn eerste woorden meldt Akkerman dat de band voor de pauze vooral nummers van de nagelnieuwe cd speelt. ‘En die is te koop bij de merchandise’, zegt Akkerman nog. Het klinkt wat triest. De gitarist – ooit bijna wereldster – die zijn niet erg omvangrijke publiek vraagt om toch vooral zijn nieuwe cd te kopen.
Vanaf de eerste noot imponeert Akkerman. Hij is nog altijd een meestergitarist. De nieuwe nummers zijn mooi met duidelijke invloed van jazz en Focus. In zijn band valt vooral de toetsenist op. Het publiek is erg enthousiast en zorgt gelukkig voor een leuke concertsfeer. Zijn gitaarspel is ongelooflijk. Alle vingervlugge technieken komen voorbij. En wat een gedrevenheid. Na de korte pauze volgen ook de grote Focushits. Genieten geblazen! Na ruim twee uur spelen is de show voorbij.
Akkerman en zijn bandleden komen een paar minuten later het podium op om de apparatuur op te ruimen. Hij voelt zich niet te groot om met enkele ook jonge fans op de foto te gaan. Concerten in deze setting zijn altijd de meest gezellige. De cd raakt uitverkocht.
(dit bericht is een huiswerkopdracht voor mijn cursus Columns Schrijven)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten